Auteur: Paravidino, Fausto
Originele titel: Noccioline (2001)
Bezetting: 6 mannen / 5 vrouwen.
Nederlandse première: Teatro & Theatercompagnie, 19 januari 2007
Korte inhoud:
De brave Buddy past op het huis van zijn baas als zijn vrienden onuitgenodigd langskomen en zich met cola en chips voor de breedbeeldtelevisie op de bank nestelen. Ondanks verwoede pogingen lukt het Buddy niet om zijn vrienden het huis weer uit te krijgen. Integendeel, ze voelen zich er steeds meer thuis. De een loopt met zijn modderschoenen over de bank, een ander schopt de televisie aan diggelen. Ze vinden het onbegrijpelijk dat Buddy zich druk maakt over de staat waarin het huis verkeert: het is toch niet zíjn huis? Trouwens, vriendschap is veel belangrijker dan zo’n baantje. Buddy ergert zich groen en geel. Als de zoon van de baas plotseling voor de deur staat en Buddy moet kiezen tussen zijn vrienden en zijn baas, kiest hij voor zijn baas.
Tien jaar later zien we dezelfde personages terug onder een dictatoriaal regime dat slechts uit meelopers en slachtoffers bestaat. De totale tweedeling dus. Vrienden zijn ze niet meer. Sterker nog: ze herinneren zich zelfs niet meer wie ze tien jaar geleden waren. Politie en folterkamers bepalen de orde van de dag. Buddy draait mee in het systeem en wordt steeds ongelukkiger. Dan staat de zoon van de baas weer voor de deur en moet Buddy opnieuw kiezen. Ditmaal kiest hij voor zijn vrienden.
De personages uit Peanuts zijn losjes gebaseerd op de personages uit de gelijknamige strip van Charles M. Schultz. Net als in een strip zijn de dialogen snel en de zinnen kort. In ogenschijnlijk alledaagse situaties worden actuele wereldproblemen aan de orde gesteld.
Peanuts is een stuk over het nemen van je verantwoordelijkheid, over het maken van keuzes. Hoe belangrijk is het solidair te zijn met je vrienden? Of juist met je baas? Waarom is het belangrijk verder te kijken dan je eigen straatje?
Achtergrond
In de zomer van 2001 vond in Genua de G8-top plaats, de havenstad verkeerde in staat van oorlog. Met aan de ene kant de machtige verdedigers van een globaliserende wereld en aan de andere kant degenen die zochten naar andere samenlevingsvormen. Toen Carlo Giuliani bij de protesten om het leven kwam, veroorzaakte dat een enorme opschudding. Wat bleek? De 23-jarige Giuliani werd doodgeschoten door een agent van precies dezelfde leeftijd. Beiden hielden van dezelfde muziek en droegen dezelfde kleding. Het waren de systemen, de omstandigheden waarin ze zich bevonden, die ervoor zorgden dat deze twee jongemannen lijnrecht tegenover elkaar kwamen te staan. Deze gebeurtenis was voor de Italiaanse schrijver Fausto Paravidino de rechtstreekse aanleiding voor het schrijven van Peanuts.
Fragment: Peanuts
Voor volledige tekst (= 41 pagina’s à € 7,50): neem contact op met Tom Kleijn.
Voor opvoeringsrechten Nederlandse vertaling: neem contact op met
HENNEMAN AGENCY B.V. (professioneel theater) /
STICHTING BREDERO (amateurtheater)
Voor opvoeringsrechten originele tekst:
Zachar International, Milano.